Computere

Ja dat wil ich óch as ich neet mieë wirk : computere...
Dierek noadat ich in de VUT woar han ich mich vuur zoeëne kursus aagemeld.
’t Begin woar verrassend: vier woare mit z’n vieve óp de ieësjte les.
Veer jóng vrouwe en ich as manskeël. Ee Elly, ee Miny, ee Waltraut
en de veerde woar ing oet Stein of die kante, dat hoeëd ich an de
rrrrrollende r in höarrrr sjprrroak.
Hön leëftieje sjatde ich zoeë dat ich gemekkelik höne pap houw kinne zieë.
Enfin inne ouwe bok tusje greun bleëdjes...
’t Elly loot oet alles blieke dat ze vóng dat ze knap woar en houw zich behuurlik
ópgekalefaterd, uëverdrieëve zelfs. Mè ja me lieët zoeë ieëmes mar in höare waan.
As of ze óp zeuk woar noa ’ne man. Zoeë tiep dat óp d’r winktersjport alling mar
oog hat vuur d’r man van de skilesse. Waarsjienlik kump ze hei alling mar vuur d’r
computerlieraar...

’t Miny woar egelik maxi, ze houw d’r ganse sjtool nuëdig. Leuke simpatieke meid.
Dan ’t Waltraut, kaom woar ze binne begós ze al in gebroake Hollendsj te ratele
uëver höare Hollendsje man deë ‘ne ”echte manager” woar bei de gemeente.
”Manager” bei de gemeente, wie hols te ’t in d’r kop ?
De Steinse–ee zieëker Regina- vóng ich dierek al de leukste. Besjeie, vruntelik,
korrek, sjmaakvol, verzörgd, kót gezag: de besjaafste van allemoal.
Ofsjoeën ich zelf ing leef dochter han, zouw zoeë ee wie dat Regina óch nog
wal as dochter d’rbei kinne....

De computers sjtónge al aagesjloate en gereed, ’t woar noe nog mar wachte óp d’r lieraar.
Vanoet ’ne ooghoek zoog ich ’t Elly aanhouwend de duur in de gate haote óp zeuk noa
d‘r lieraar...mé deë lieraar woar....’t Regina !
Noe sjleet God d’r duvel doeëd, has te nog wöad, dit houw ginne verwach !
Zie doog höare naam ier aa wie ze begós mit oetlegke uëver computer, toetsebord,
moes en printer. En wie wier ze dróp in ging wie gruëtsjer ich woeëd óp de ”dreumdochter.”

Ich han probleme zat gehad mit deë kursus en al die Ingelsje krete. Ze lag evvel
alles kalm en dudelik oet en ich han d’r vöal van ópgesjtoake. Nieks woar höar te
vöal, ze doog zich wirkelik alle muite.
’t Elly – de wandelende verfdoeës - koam mit de kier bleker noa de les, waarsjienlik
umdat d’r toch ginne vent woar. Me wit ’t natuurlik neet zieëker..
Die Dütsje houw d’r sjpas aa um ummer went ’t uëver ”Alt” ging, dan demonstratief noa
mich te kieke.... As ich gekós houw, houw ich ze vuur ieëwig ónger d’r
”Delete”-knop gemoeffeld. Die importprie! In ’t Miny han ich mich neet vergis,
dat woar en bleef ing korrekte, vruntelike vrouw en ich houw d’r indruk dat vier ós begrepe.

Zoeë wie ich – neëve de computertheorie- de dames besjtudeerde, zoeë zalle zie
óch mich wal bekieëke han en ich vermoed dat hön konklusie woar: deë ouwe man
liert ’t toch noeëts mieë. Deë zit hei mar vuur kuukevleesj d’rbei....

D’r kursus woar zier lierzaam wie gezag en doaboete han ich óch nog vöal miensjekinnis
óp gedoa. As ich heem wer ins probleme mit d’r computer han en ’t ech neet mieë zieë
zitte, is d’r mar éé dink wat mich wer d’r boave-óp hulp: de gedachte an de sjarmante
en vruntelike ”software” van de lierares.
Ze doog höar üterste bes um ’t dich oet te legke en zoeëlang tot das te ’t begreeps.
Mè éé dink hat ze mich tot óp d’r daag van hüj neet an ’t versjtank kinne bringe:
woarum das te óp ”Start” mós klikke um d’r kloemel ”Stop” te zette.